Grensherinneringen

Twee jaar lang heeft videograaf Jahra (van Jahra.nl) in samenwerking met Stichting “Ik vraag me af…” gewerkt aan de documentaire “Grensherinneringen” ofwel “Grenzerinnerungen”.

In totaal zijn er zo’n 20 mensen aan weerszijde van de grens geïnterviewd.

Jahra heeft vervolgens haar best gedaan om al deze bijzondere verhalen samen te voegen tot één geheel.
Zonder een scherpe scheidslijn tussen “wij” en “zij”, “goed” en “fout”.

“Ik vond het belangrijk om deze verhalen vast te leggen.
Zonder daarbij een oordeel te hebben over het één of het ander.
Ik geloof dat er een prachtige film uit voort is gekomen.
Waarin we verhalen horen in chronologisch volgorde van begin tot einde van de oorlog.
Maar ook per onderwerp stukken worden uitgelicht.”
– Jahra

Oorlog/Krieg

Eén van de deelnemers aan de documentaire zegt hierover dat met elkaar in gevecht gaan het stomste is wat een mens kan doen.

Jahra Esser heeft als videograaf samen met de mensen van Stichting “Ik vraag me af…” zo’n 20 mensen afkomstig uit Duitsland en Nederland geïnterviewd en gefilmd. Mensen die ieder hun eigen verhaal vertelden.

Het was een hele klus om ouderen te vinden die een “goed” verhaal hadden en bereid waren dit voor de camera te vertellen. Soms was er wel enige overredingskracht nodig. Vaak werd een familielid ingeschakeld om de vragen te stellen, dit was voor de geïnterviewde vertrouwd. Zo ontstonden hele mooie gesprekken die opgenomen konden worden.

Jahra is het heel goed gelukt de opnames over de onderwerpen van het begin tot het einde van de oorlog aaneen te smeden tot een vloeiend geheel met sfeerbeelden uit die tijd, zonder de toch vaak emotionele momenten geweld aan te doen.

De verhalen hebben veel losgemaakt. Als de documentaire vertoond wordt zal zij velen, waaronder hopelijk ook jongeren, doen beseffen wat vrijheid is. En dat ook vijanden mensen zijn: Nederlandse en Duitse moeders hebben gehuild wanneer er een kind van hen hoe oud dan ook door oorlogsomstandigheden stierf.

Vanaf de oprichting van Stichting “Ik vraag me af…” hebben we gesproken over het interviewen van ooggetuigen die WOII hebben meegemaakt. Het liefst aan weerszijden van de grens in een uniek microgebied (Duitsland en Nederland).

Eén van de doelstellingen van onze Stichting is “Het doen van onderzoek over WO II in de ruimste zin van het woord en dit kenbaar maken door middel van publicaties.”

Hoe kan dit mooier dan door middel van beeld en geluid?
Heel lang wachten met dit idee zat er niet in: de personen die we willen bevragen raken aardig op leeftijd.
Nu is onze kans!
Vervolgens moesten we natuurlijk op zoek naar een filmer. Via het netwerk van Bert Smeenk kwamen we in contact met videograaf Jahra Esser. Zij sprong er met haar werk echt uit wat betreft in beeld brengen van de mens en zijn emoties. Dit is wat we zochten! Ze was ook meteen enthousiast over het onderwerp ook al is dit niet iets wat ze alle dagen filmt.

Dit project is mogelijk gemaakt door:

Vermeldingen:

Euregio / Munsterland Zeitung / Achterhoeks Nieuws / Tubantia