Zondag 20 juni j.l. bereikte ons het verdrietige bericht dat mevrouw Dormits-Menco op 92-jarige leeftijd is overleden. Bep (wij mochten Bep zeggen) hebben we leren kennen als een “vriendin” van de Stichting. Vanaf het begin heeft ze ons gesteund en misschien nog wel belangrijker, ons haar verhaal toevertrouwd.

Samen met haar moeder Sophie overleefde ze de Jodenvervolging in Eibergen. Haar vader Leo Menco en haar broertje Sallo zijn verraden, opgepakt en in Sobibor vermoord. Midden jaren 50 verhuisde ze naar Arnhem en hier mochten we haar graag opzoeken voor een praatje. Ik persoonlijk vergeet nooit haar openheid naar ons en haar vergeving. Ze voelde geen rancune tegenover de Duitsers. Dat zag ze als “nutteloos”.

Ze is één van de eerste personen die we hebben mogen interviewen op beeld. Het verhaal over haar jeugd tijdens de oorlog mochten we optekenen in het boek ‘Vijf Eibergse kinderen in oorlogstijd’. We hebben Stolpersteine gelegd voor haar vader en broertje. Sinds de aanvulling op het gemeentelijke monument, 1 van de hoofddoelen van onze Stichting, hebben we Bep begeleid tijdens de kranslegging namens de Joodse Gemeenschap op 4 mei.

Wij wensen haar familie veel sterkte toe de komende tijd. Wij zullen Bep niet snel vergeten.

Hierbij de link naar het In Memoriam krantenartikel in de Tubantia

https://www.tubantia.nl/achterhoek/1929-2021-bep-dormits-menco-humorrijke-lampologe-stond-voor-haar-principes~ad7ad3ca/204332624/